Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Biuro Rzecznika Finansowego, który ma reprezentować klientów w sporach z instytucjami finansowymi, będzie w Warszawie, a nie w Łodzi, jak proponował Senat - zdecydował w środę wieczorem Sejm.
Z propozycją przeniesienia biura do Łodzi nie zgadzała się wiceminister finansów Izabela Leszczyna. Mówiła podczas prac w Senacie, że takie rozwiązanie jest nieracjonalne i utrudnia funkcjonowanie nowej instytucji już na jej starcie.
Senator (PO) Janusz Sepioł, który proponował poprawkę dot. przeniesienia biura rzecznika, argumentował wcześniej, że Łódź to duże miasto, które boryka się z poważnymi kłopotami i odpływem mieszkańców. Mówił o potrzebie decentralizacji kraju i rewitalizacji miast, wskazując jednocześnie na dogodne położenie komunikacyjne Łodzi.
Sejm zgodził się natomiast na pozostałe poprawki Senatu, w tym na to, by doprecyzować w jakiej formie klient instytucji finansowej może składać reklamacje. Uznano, że może być to m.in. reklamacja w formie pisemnej - składana osobiście, w jednostce podmiotu rynku finansowego obsługującej klientów albo przesyłką pocztową.
Ponadto reklamacje będzie można składać ustnie - telefonicznie albo osobiście do protokołu podczas wizyty klienta w firmie; albo w formie elektronicznej - z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej, o ile takie środki zostały do tego celu wskazane przez podmiot rynku finansowego.
Ustawa dotyczy reklamacji składanych przez osoby fizyczne - także w związku z prowadzoną przez nie działalnością zawodową bądź gospodarczą - które są klientami instytucji finansowych. Instytucje te to m.in. banki, banki spółdzielcze, SKOK-i, firmy pożyczkowe, biura usług płatniczych, towarzystwa emerytalne, towarzystwa ubezpieczeniowe oraz fundusze inwestycyjne.
Instytucja finansowa będzie miała obowiązek dostarczenia klientowi w chwili zawierania umowy informacji na piśmie dot. procedury składania i rozpatrywania reklamacji. Chodzi m.in. o sposób składania reklamacji - jej formę oraz miejsce, gdzie należy ją złożyć, a także termin rozpatrzenia reklamacji.
Gdy klient złoży reklamację, instytucja finansowa będzie miała obowiązek rozpatrzenia złożonej reklamacji i odpowiedzenia na nią na piśmie. Odpowiedź będzie musiała zawierać m.in. uzasadnienie i wyczerpującą informację na temat stanowiska podmiotu finansowego oraz wskazanie osoby udzielającej odpowiedzi. W przypadku nieuwzględnienia ewentualnych roszczeń klienta, instytucja będzie miała obowiązek poinformowania go o możliwości i sposobie odwołania się od stanowiska zawartego w odpowiedzi na reklamację.
Odpowiedź powinna zostać udzielona w ciągu 30 dni od chwili otrzymania reklamacji. Nowela przewiduje, że w przypadku uzasadnionych i niezależnych od instytucji przeszkód, uniemożliwiających dotrzymanie 30-dniowego terminu, instytucja ta ma obowiązek wyjaśnienia przyczyn, wskazania okoliczności, które muszą zostać ustalone dla rozpatrzenia sprawy, a także wskazania przewidywanego terminu rozpatrzenia reklamacji i udzielenia odpowiedzi. Termin ten nie może przekroczyć 60 dni od dnia otrzymania reklamacji.
W przypadku niedotrzymania tych terminów, reklamacja zostanie uznana za rozpatrzoną zgodnie z wolą klienta. Na instytucje finansowe, które nie przestrzegają przepisów ustawy, będzie mogła zostać nałożona kara w wysokości do 100 tys. zł. Kary te będzie nakładać powołany ustawą Rzecznik Finansowy.
Zostanie nim na cztery lata Aleksandra Wiktorow, dotychczasowy Rzecznik Ubezpieczonych. W przyszłości na czteroletnią kadencję powoływać będzie go premier na wniosek ministra finansów.
Ustawa przewiduje także polubowne załatwianie sporów i mediacje.
Do zadań rzecznika będzie należało m.in.: podejmowanie działań w zakresie ochrony klientów instytucji finansowych. Chodzi np. o rozpatrywanie skarg i wniosków w indywidualnych sprawach kierowanych do rzecznika; opiniowanie projektów aktów prawnych dot. organizacji i funkcjonowania podmiotów rynku finansowego; występowanie do właściwych organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę innych aktów prawnych w sprawach dot. organizacji i funkcjonowania rynku finansowego. Rzecznik ma informować organy nadzoru i kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w działaniu podmiotów rynku finansowego; inicjować i organizować działalność edukacyjną i informacyjną w dziedzinie ochrony interesów klientów podmiotów rynku finansowego i przeprowadzać postępowania mediacyjne między klientem a podmiotem rynku finansowego.
Kosztem działalności Rzecznika Finansowego zostaną w różnym stopniu obciążone instytucje finansowe w zależności od tego, ile skarg wpływa na ich poszczególne rodzaje.
Za wyjątkiem pewnych przepisów ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
KOMENTARZE (0)
Do artykułu: Biuro Rzecznika Finansowego jednak w Warszawie, a nie w Łodzi